เส้นทางเดินของชีวิต

สวัสดีชาวโลก เนื่องจากตอนนี้เป็นเวลา 03.54 น. กำลังนั่งทำงานอยู่แล้วก็รู้สึกว่าอยากจะทำเว็บไซต์ไว้สักอัน เอาไว้อ่านในอนาคต หรือเก็บเรื่องราวต่าง ๆ ความคิด ประสบการณ์และ อะไรที่ไม่อยากจะลืม เอาไว้ก็เลยมาสมัครใช้บริการของ wordpress.com ไว้ก็ลองมานั่งเขียนดู ว่าจะเป็นยังไง





ตอนนี้ก็ทำงานมาได้พักใหญ่ละ รู้สึกว่าตนเองกำลังเดินมาถึงจุดที่ต้องทำอะไรให้เป็นกิจลักษณะแล้ว ก็เลยมานั่งมองตัวเองเรามีความสามารถอะไรบ้าง ก็ไม่ได้มีความสามารถอะไรมากมายนัก แต่รู้แค่ว่าตอนนี้ไม่อยากทำอะไรที่เสียเวลาต่อ ซึง ณ ปัจจุบันที่เขียนบล็อคนี้ ผมทำงานเกี่ยวกับความมั่นคงปลอดภัยบนโลกไซเบอร์ แต่มันรู้สึกเหม่ง ๆ เพราะตัวผมเองมองว่ายังไม่มีอะไรที่รู้จริง ๆ รู้ลึก ๆ เลย ไม่รู้ว่าเพราะนิสัยเจ้าหนูจำไม รึเปล่าที่ทำให้เป็นแบบนี้ แต่ว่าหลังจากนี้เป็นต้นไปทุกอย่างจะเปลี่ยนไปแล้วเนื่องจากว่าผมตัดสินใจจะลาออก และเริ่มต้นชีวิตใหม่


เส้นทางการเดินทางเส้นใหม่ของผมคืออะไร ผมวางแผนไว้ดังนี้ครับ

1. ภายใน 5 – 7 ปี จะต้องมีบ้านมีรถเป็นของตัวเอง
2. ภายใน 3 ปี จะต้องมีเงินเดือนเกิน 5-6 หมื่นให้ได้
3. จะต้องมีสติ โตเป็นผู้ใหญ่ให้มากกว่านี้
4. สำคัญที่สุดต้องดูแลพ่อกับแม่ให้ได้ ให้ท่านสบายกว่านี้
5. ภายใน 10 ปี จะมีธุรกิจเป็นของตัวเองสักตัว ว่าจะเปิดบริษัทเอง

ทั้งหมดที่เขียนมาก็เป็นเพียงแค่การวางแผนไว้ แต่มันสนุกว่าจริง ๆ เพราะว่าตอนนี้กำลังอยู่ระหว่างการอัพสกิลตัวเอง เพื่อให้สามารถก้าวข้ามขีดจำกัดต่าง ๆ ของตัวผมเองไปให้ได้ โดยที่ตอนนี้บอกเลยว่ามมีอะไรสนุก ๆ ให้ทำเยอะ เริ่มจากมองดูตัวเอง ผมคิดว่าผมไม่มีพื้นฐานด้านคอมพิวเตอร์ที่ดีพอ ไม่รู้จะทำยังไง พอดีได้รุ่นพี่ท่านนึงเค้าแนะนำไว้ว่าให้เริ่มสักสายนึง จากสามสายที่พี่เค้าแนะนำคือ Programming , Network และ System ซึ่งบอกเลยว่าผมเองชอบและอยากทำงานสาย Computer Security ซึ่งก็เพราะความไม่ตั้งใจจริง และใช้ชีวิตเรื่อย ๆ มาเรียง ๆ ถึงได้มีวันนี้ วันที่รุ่นน้องหลาย ๆ คนเก่งกว่า ก้าวข้ามหัวผมไปได้ คือไม่ได้โกรธอะไรน้อง ๆ เหล่านั้นแต่อายตัวเองที่มัวแต่ทำอะไรอยู่ถึงได้ปล่อยให้เกิดเหตุการณ์อย่างวันนี้ขึ้นมา ก็เลยคิดว่าเอาวะ ต้องทำอะไรสักอย่าง หลังจากที่ได้พูดคุยกับพี่เค้าไปผมก็เลือกอยู่พักนึง จนสุดท้ายก็คิดว่า จะเริ่มจาก Programming เนื่องจากหากจะไปให้สุด แต่ Programming ไม่ได้ก็คงไปไม่ถึง เนื่องจาก code exploit ต่าง ๆ ก็เป็นภาษา Programming ทั้งนั้น ระบบก็เป็นการ Programming สร้างโปรแกรมระบบปฏิบัติการขึ้นมา Network ก็เป็นการ Program ให้เครื่องคอมพิวเตอร์หลาย ๆ เครื่องทำงานร่วมกันได้ ดังนั้น Programming มันเป็นหัวใจหลัก ผมจึงเลือกที่จะเริ่มสายนี้ ผมจึงได้เริ่มกลับมาเรียนเขียนโปรแกรมใหม่ จากคอร์สของ พี่เล็ก ตาเล็ก วินโดว์เก้าแปดเอสอี ซึ่งหุ้นกับเพื่อน ๆ ลงเรียน แล้วลองเขียนดูแรก ๆ ก็เขียนไปงั้น เรียนไปงั้น พอจับหลักได้ พอเริ่มเขียนได้ ก็ขยับไปอีกขั้น ไปเขียนบอทเพื่อโพสขายของ แต่ปกติเวลาขายของตามเว็บมันต้องคอยมาโพสเพื่อให้กระทู้เรามาอยู่หน้าแรก ๆ ใช่ป่ะ เราก็ดำเนินการเขียนบอทเพื่อให้มันโพสกระทู้ให้เราซะ หลักจากทำได้สำเร็จกับการเขียนบอท มาเลยครับ ความฮึกเหิมมันมา พอมาแล้วมันมาไม่หยุด หลังจากนั้นผมก็ได้ไปศึกษาภาษา Python ซึ่งเป็นภาษาที่เขียนง่ายกว่า และมี modules ให้เลือกใช้เยอะมาก ซึ่งผมก็ได้ยินมาจากรุ่นพี่อีกท่านว่ามีเว็บไซต์ที่สอนฟรีดี ๆ นั่นก็คือเว็บ codecademy.com ซึ่งแน่นอนครับ ไม่ข้ามวันก็สมัครสมาชิก และจัดการลงคอร์ส Python Programming ซะแต่เรียนได้ไม่นานก็ขาดเรียนไป เนื่องจากไปเจอคอร์สที่จุดไฟอีกคอร์ส เป็นคอร์สของ securitytube.net แน่นอนครับ อยากเรียนอีกแล้วแต่รอบนี้มันเจ๋งกว่าตรงที่เป็นคอร์สที่ตรงกับที่อยากเรียนเลยนั่นคือ SPSE (Securitytube Python Scripting Expert) ผู้สอนคือคุณ Vivek Ramachandran เจ้าของเว็บนั่นเอง เรียกได้ว่าเป็นเจ้าพ่อ Hack WiFi เลยก็ว่าได้ เอาเป็นว่าพอไปอ่านเนื้อหาแล้วโดนครับ พอดีมีคนรู้จักไปลงเรียนมา เลยแอบไปขอวีดีโอมาศึกษา โดยเริ่มจาก basic ซึ่งก็จะไปตรงกับคอร์สของ codecademy ก็เลยมา ๆ หาย ๆ นั่นเอง



หลังจากที่ศึกษาได้ถึงจุด ๆ นึงก็รู้สึกว่าไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเขียนโค้ดแบบนี้ ทำไมต้องใช้คำสั่งนี้มันถึงเป็นที่มาของการไปศึกษาต่อ ค้นหาจาก google ลองถามดูตามเว็บ และก็กลับมาลองทำซึ่งหลาย ๆ ครั้งก็ทำให้เข้าใจมากขึ้น หลาย ๆ ครั้งก็ไม่ได้ช่วยเล้ยยยยย  แต่ก็เอาเถอะ เรียนกันต่อไป พอมาถึงอีกจุดนึงคือในส่วนของ network programming นั้นปรากฏว่า เฮ้ย !!! นี่มันอะไรกัน ไม่รู้เรื่องอย่างแรง ไม่เข้าใจเลย อะไรอ่า ก็เลยทำให้ต้องมาศึกษา network กันต่อ ซึ่งมันไม่มีที่สิ้นสุดหรอกครับการศึกษาเนี่ย พอมาศึกษาเกี่ยวกับ network มันก็ไปโดนจุดสำคัญทำให้รู้สึกว่า network ก็เจ๋งดีแฮะ ก็เลยศึกษา โลกสาย network นั้นถ้าจะอยู่ให้ยาวต้องเดินสาย enterprise เท่านั้น ดังนั้นย่อมหนีไม่พ้น cisco นั่นเองครับ แต่ก็อย่างว่าแหละมันสนุกไปคนละแบบ ตอนนี้กลายเป็นว่าโปรเจคของผมมีสามอย่างละ

1. เรียนเขียนโปรแกรม
2. เรียน network
3. เอาความรู้จากทั้งสองข้อบนมาเป็นพื้นฐานเพื่อศึกษา Computer Security

ซึ่งก็ต้องขอบอกเลยว่า สนุกและสะใจมว๊ากกกกก วันไหนเบื่อ network ก็กลับไปเขียนโปรแกรม วันไหนเบื่อเขียนโปรแกรมก็กลับมาเรียน network สนุกดีแฮะ คือว่าไม่ไหวสมองมันตื้อก็ต้องพักครับ ไว้จะเอาประสบการณ์ที่ทดลองฟัง brain wave มาแชร์กันนะครับ อิอิ



ก็บอกได้เลยครับว่าชีวิตผมจากนี้ต้องเลือกทางเดินต่อ ผมไม่รู้จะเดินต่อไปยังไง เพราะตอนนี้เริ่มถึงทางตัน งานที่ทำก็ก้าวต่อไปไม่ได้แล้ว มันไม่โต ก็ต้องหาที่ใหม่ ครั้นจะให้มาทำงานแบบเดิม ๆ ผมก็ไม่ชอบเลยต้องเดินทางสายใหม่ จะให้ไปเป็น programmer เลยก็ยังไม่ถึงขั้น ดังนั้นผมจึงเลือกที่จะทำงานสาย network ครับแต่ว่าสายงานนี้ถ้าไม่มี certify ก็คงทำงานได้ยาก ดังนั้นหลังจากนี้ไปผมอาจจะเขียนบทความ หรืออะไรเกี่ยวกับด้าน network บ่อยขึ้นหน่อยแล้วกันนะครับ อิอิ ก็เส้นทางเดินเส้นใหม่ ลองก้าวไปดู ไม่ต้องคิดอะไรแล้วลุยเข้าไป แล้วรอดูผลครับ “ชีวิตมันง่าย ๆ แค่ฟันธงลงไป เดินก้าวออกไปแล้วไม่ต้องหันกลับไปมอง เราจะได้ไม่ต้องมานั่งคิดให้เสียใจ” อันนี้บางส่วนก็อปเค้ามา บางส่วนคิดต่อเอาเอง อิอิ



ขอบพระคุณที่อ่านมาจนจบนะครับ